My first Blog will be in Dutch. Because It can.

Er zijn te veel mensen in deze wereld die alleen maar leven met de gedachte dat ze alleen maar voor iemand anders kunnen denken, omdat die iemand anders kan niet voor zichzelf denken, want anders had ik ook voor mezelf kunnen denken. Dus ik ben die iemand die dat niet kan. Waarom leven mensen in de gedachte dat ze die iemand zijn? Waarom leven we niet alsof we niet die iemand zijn, maar iemand die wel zijn eigen verhaal kan vertellen zonder de ruimte van iemand anders te moeten nemen, want die kan zien waar die staat. In deze wereld weet iedereen waar die iemand anders staat, want we kunnen alleen maar voor die iemand andersen denken. Die andersen zijn de andere mensen die anders zijn. Omdat die andersenen altijd ook anders zijn, krijg je dat die iemanden ook andersen zijn. Alles is gelijk aan de eerste waarvan je denkt. Dus de eerste kan zowel degene iemand andersen dat je ziet die niet gelijk is aan de verbeelding van die andere iemand waar je aan dacht toen je die eerste iemandandersen zag. Best wel mooi is het om zo mooi te kunnen schrijven, terwijl je gedachte lezen dat wat je leest niet mooi is. Dus wat is nou mooi? De gedachte of de gedachte aan de gedachte? Ik zeg dat alles waar je nu aan gaat denken de mooiste zou zijn, want als je de vraag goed hebt begrepen, heb je dus aan de eerste goede antwoord gedacht. Wat automatisch betekent dat je eerste gedachte degene is wat ik zag toen ik zag dat ik zag. Op het moment dus dat jij dat ook dacht. Zo mooi kan het leven zijn. Als wij elkaar kunnen begrijpen zonder goed te moeten communiceren. Want wat is communiceren als jij mij nu niet kan begrijpen? Wat is dit boek dik als je denkt dat dit boek niet zou bestaan zonder dat jij het nu voelt. Wie is dit boek dan? Zou je jezelf eens kunnen vragen als je niet kan begrijpen dat filosoferen voor de psychonauten bestemd is. Want alleen de psychonauten die echt psychologen zijn kunnen gedachtes niet alleen maar begrijpen en zien, maar ook zeker begrijpen. Als je dit niet kan begrijpen betekent het dus dat jij geen psychonaut bent. Want jij begrijpt dit. Psychonauten niet. Dus ik ben een psychonaut en jij niet.

Moraal van het verhaal is dus dat Europese Nederlanders dezelfde rechten hebben als de Caribische Nederlanders, want zij zijn per defacto dezelfde Nederlandse soort. Soort van het Koninkrijk der Nederlanden. Signo is dezelfde als allemaal, want ze hebben allemaal 12.

Wat betekent dit dus. Houdt van ons allemaal. Zelf jij die bij ons allemaal past. Past in de gedachte dat jij net liet passen. Passen is dus geen optie, passen is een alternatief dat jij zelf kan kiezen. Wat het is, is dus wat jij zelf maakt. Maak je nou iets onbegrijpelijks. Of denk je alleen dat dit niet onbegrijpelijk kan zijn, want dan ben ik een analfabeet die niet kan communiceren met het geschrift van iemand anders. Want die iemand anders die wel kan communiceren is geen analfabeet want die probeert wel zodanig te communiceren dat die zichzelf wel begrijpt. Anders zijn deze woorden lege hulsen van een niet geschoten pistool. En ik loop alleen maar met beschoten sigaren die op pistoletten lijken.

Dat is het, serieuzer kan ik niet zijn op dit moment van waarheid, wanneer jij begint te zien dat ik niet alleen maar gelijk heb met deze grammatica. En waar jij gaat zien dat ik de Koning ben! Jazeker, de schorpioen Koning ben ik. Deze die schrijft in de wolken van jou onderbewustzijn. Schrap schrap zei mijn scharen die geluid maakte bij het gevoel en drukte van jouw hart. Bons Bons Bons zij de bonbon om jou geklede hersenvliezige lijkende lichaam van een geest. Boe. Zei de Koekoek van mijn ziel.

Ik ben niet wie jij denkt en ik ben niet gek. Als jij dat nu denkt dan moet jij proberen te denken wie jij bent, want ik zeg dat jij gek bent. Als je mij ziet en zegt dat ik gek ben, dan ben jij gek. Dit is mijn bewijs! Ben ik gek? Ik zeg nee en jij zegt ja? Deal? Ja? Nee? Wat is het Ja? JA? Serieus? Ok? Ik ben het ook met je eens. We spreken dezelfde taal nu. Want ik kan je horen. Ja zeker. Ik hoor jou gedachte nu. Stop met lezen als je kan. Kan je dat? Jou wilskracht weerhoud je om de fouten te maken die je altijd maakt. Wees niet bang mijn kind. Ik ga je geen pijn doen. Auw zou je nooit voelen. Niet bij mij en ook niet bij iemand andersen en anders. Alle vier zeggen dat tegelijk, wanneer je je afvraagt wat dit is wat je nu leest.

Dit gaan het einde zijn van dit blog. Die getiteld is als de getitelde kampioen in de schorpioenen ring van vuur. Die gouden ring die ik alleen kan zien, waardoor ik weet dat ik nooit dood kan gaan. 

Want ik ben ja. Juist. Precies.

Precies.

I AM